Romalılar
Pavlus'un Romalılara mektubu
ROMALILARA GİRİŞ
İnanlılar topluluğu büyüdükçe İsa'nın elçileri her topluluğu ayrı ayrı ziyaret edip yerinde eğitemez oldular. Bu nedenle Kutsal Ruh'un yönlendirmesiyle yazdıkları mektupları Roma İmparatorluğunun çeşitli kentlerinde oluşan topluluklara göndermeye başladılar. Derlenip bir araya getirilen bu mektuplar ta başlangıçtan beri Kutsal Yazılar olarak kabul edildi (2Pe.3:16).
Genel bakış: Elçi Pavlus bu mektubu Kudüs'e yaptığı bir yolculuk sırasında yazmıştır. Toplanan bağışları oradaki yoksul inanlılara iletmekle görevlendirilmişti (Rom.15:25-27). Bu da İ.S. 57-59 yılları arasında, Müjde'yi yaymak için çıktığı üçüncü yolculuğun sonlarında olabilir. Büyük olasılıkla Korint'ten yazmaktadır (Elç.20:1-3). Bundan sonra Kudüs'e, Kudüs'ten de İspanya'ya gitmeyi, yol üzerinde de Roma'ya uğramayı tasarlar (Rom.1:9-15; Rom.15:22-32). Daha önce Roma'da Müjde'yi yaymış değildi, ama oradaki inanlıların birçoğunu tanıyordu (Rom.16:3-16). Yaydığı Müjde'yi, Tanrı'nın kendisini duyurmaya çağırdığı bildiriyi1 bu mektupta açıklamaktadır. 1:16-17 ayetlerinde şöyle diyor: «Ben Müjde'den utanmıyorum. Müjde...iman eden herkesin kurtuluşu için Tanrı'nın gücüdür. Tanrı'nın insanı akladığı, Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, `İmanla aklanan insan yaşayacaktır.'»
Mektubun içeriği: Mektubun ilk önemli konusu, Tanrı'nın gazabına ve yargısına yol açan insan günahıdır2. Pavlus bunu belirttikten sonra insanın bu kötü durumu için Tanrı'nın sunduğu çareyi açıklıyor. Tanrı insanları, İsa Mesih'e iman ettikleri için aklar, Musa'nın Yasası'na uydukları için değil3. Kutsal Yasa'nın gereklerini hiç kimse tümüyle yerine getiremez. Zaten Kutsal Yasa'nın amacı da başkadır. Yasa günahı tanımlar ve ciddiyetini vurgular. Dahası, Pavlus 6:1-23 ayetlerinde, Mesih'e ait olanların yalnız geçmişlerinden ötürü bağışlanmakla kalmadıklarını, günahtan da özgür kılındıklarını açıklar. Pavlus'un dediği gibi, «Günah size egemen olmayacaktır» (Rom.6:14). İnananlar Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşadıkça Tanrı'nın istediği gibi yaşamış olacaklardır (Rom.8:1-14). Gerçekte Tanrı'nın amacı bunun da ötesine geçiyor (Rom.8:14-39): «Tanrı, önceden bildiği kişileri, Oğlunun benzerliğine dönüştürmek üzere önceden belirledi. Öyle ki, Oğul birçok kardeşler arasında ilk doğan olsun» (Rom.8:29).
Yahudi kökenli olan inanlılar topluluğu her ulustan geleni kabul etmeye başladığı bir sırada Pavlus Tanrı'nın Yahudilere ilişkin amacını irdelemeye başlar4. Öyle anlaşılıyor ki, Roma'daki topluluk hem Yahudi5 hem de başka uluslardan6 gelen üyelerden oluşuyordu. Et yiyip yememek, belirli günleri kutlayıp kutlamamak (Rom.14:1-6) konusundaki tartışmalar da buna bir ipucu sayılabilir. Pavlus, Müjde'yi diğer uluslara duyurmaya çağrılmıştı, ama kendi halkı için de büyük kaygıları vardı7. Bir başka kaygısı daha vardı, bu da diğer uluslardan olan inanlıların Yahudilere neler borçlu olduklarını bilmelerini istemesiydi8.
Pavlus mektubun son bölümlerinde (Rom.12:1-15Rom.12:13) uygulamaya ilişkin öğütleri peş peşe sıralıyor.
Ana hatlar:
Rom.1:1-17 Giriş ve ana konu
Rom.1:18-3:20 İnsanın günahı
Rom.3:21-5:21 Tanrı, Mesih'e iman edenleri aklar
Rom.6:1-8:39 Artık günah size egemen olmayacaktır: Ruh'a bağlı yeni yaşam
Rom.9:1-11:36 Tanrı'nın İsrail ve diğer uluslar için tasarladıkları
Rom.12:1-15:13 Yaşayan kurbanlar: Doğru davranmaya ilişkin öğütler
Rom.15:14-16:27 Pavlus'un tasarladığı ziyaret ve son selamlar
Kaynak ayetler:
1Rom.1:1,: Rom.24:16; Rom.15:16-21; 16:25
2Rom.1:18 2:16; 3:9-20; ayrıca bkz. 5:12-21; 7:5-8:4
3Rom.3:21-5:11; ayrıca bkz. 10:5-15
4Rom.1:5,16; Rom.2:12-3:2; 3:9,19-20,29-30; 9:1-9; 9:23-10:4; 10:19-11:32; 15:8-12
5Rom.4:1; Rom.2:18
6Rom.1:6; Rom.11:13,28-31
7Rom.9:2-4; Rom.10:1; Rom.11:13-14; Rom.15:16
8Rom.11:17-23; Rom.15:2711:17-23; 15:27
1. Bölüm
İsa Mesih'in kulu, Tanrı'nın müjdesini yaymak için seçilip elçi olmaya çağrılan ben Pavlus'tan selam! 2-4Tanrı, öz Oğlu Rabbimiz İsa Mesih'le ilgili olan bu müjdeyi peygamberleri aracılığıyla Kutsal Yazılarda önceden vaat etti. Bedence Davut'un soyundan doğan Rabbimiz İsa Mesih'in, kendi kutsal ruhu sayesinde ölümden dirilişiyle Tanrı'nın Oğlu olduğu kudretle ilan edildi. 5Her ulustan insanların iman edip söz dinlemesini sağlamak için Mesih'in aracılığıyla ve O'nun adı uğruna Tanrı'nın lütfuna ve elçilik görevine sahip olduk. 6İsa Mesih'in çağrılmışları olan sizler de bu uluslardansınız. 7Tanrı'nın Roma'da bulunan ve kutsal olmaya çağrılan bütün sevdiklerine, Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten size lütuf ve esenlik olsun.
Pavlus'un Roma'ya gitme özlemi
8İlkönce hepiniz için İsa Mesih aracılığıyla Tanrıma şükrediyorum ki, imanınız bütün dünyada duyuruluyor. 9-10Oğlunun müjdesini yaymakta tüm varlığımla kulluk ettiğim Tanrı, sizi durmadan, her zaman dualarımda andığıma tanıktır. Tanrı'nın isteğiyle sonunda size gelebilmek için bana bir yol açılmasını diliyorum. 11Çünkü ruhça pekişmeniz için size ruhsal bir armağanı ulaştırmak üzere sizi görmeyi çok istiyorum. 12Yani, ben aranızdayken ben sizin, siz de benim, birbirimizin imanıyla cesaret buluruz demek istiyorum.
13Kardeşler, diğer uluslar arasında olduğu gibi, çalışmalarımın sizin aranızda da bir ürün vermesi için yanınıza gelmeyi birçok kez amaçladığımı, ama şimdiye dek hep engellendiğimi bilmenizi istiyorum. 14Greklere ve Grek olmayanlara, bilgelere ve bilgisizlere karşı sorumluluğum vardır. 15Bu nedenle Müjde'yi, elimden geldiğince Roma'da bulunan sizlere de bildirmeye hazırım. 16Çünkü ben Müjde'den utanmıyorum. Müjde, önce Yahudilerin, sonra da Yahudi olmayanların olmak üzere, iman eden herkesin kurtuluşu için Tanrı'nın gücüdür. 17Tanrı'nın insanı akladığı[a], Müjde'de açıklanır. Aklanma yalnız imanla olur. Yazılmış olduğu gibi, «İmanla aklanan insan yaşayacaktır.»[b]
Tanrı'nın gazabı
18Haksızlıkla gerçeğe engel olan insanların bütün tanrısızlık ve haksızlığına karşı Tanrı'nın gazabı gökten açıkça gösterilir. 19Çünkü Tanrı'ya dair bilinen ne varsa, gözlerinin önündedir. Tanrı hepsini gözlerinin önüne serdi. 20Dünyanın yaratılışından beri, Tanrı'nın görünmeyen nitelikleri, yani sonsuz gücü ve Tanrılığı, O'nun yaptıklarıyla anlaşılarak açıkça görülüyor. Bu nedenle özürleri yoktur. 21Tanrı'yı bildikleri halde O'nu Tanrı olarak yüceltmediler, O'na şükretmediler. Ama düşüncelerinde budalalığa düştüler; anlayışsızyüreklerini karanlık bürüdü. 22Akıllı olduklarını iddia ederken akılsız olup çıktılar. 23Ölümsüz Tanrı'nın yüceliği yerine ölümlü insana, kuşlara, dört ayaklılara ve sürüngenlere benzeyen putları yeğlediler.
24Bu yüzden Tanrı, birbirlerinin bedenlerini aşağılasınlar diye, onları yüreklerinin tutkuları içinde ahlaksızlığa terk etti. 25Onlar Tanrı'yla ilgili gerçeğin yerine yalanı koydular. Yaradan'ın yerine yaratığa tapıp kulluk ettiler. Oysa Tanrı sonsuza dek övülmeye layıktır. Amin.
26İşte böylece Tanrı onları utanç verici tutkulara teslim etti. Onların kadınları bile doğal ilişkiler yerine doğal olmayanları yeğlediler. 27Aynı şekilde erkekler de kadınla doğal ilişkilerini bırakıp birbirlerine karşı şehvetle yanıp tutuştular. Erkekler erkeklerle utanç verici ilişkilere girdiler ve kendi bedenlerinde sapıklıklarına yaraşan karşılığı aldılar.
28Tanrı'yı tanımakta yarar görmedikleri için Tanrı onları yararsız düşüncelere, yakışıksız davranışlara terk etti. 29Her türlü haksızlık, kötülük, açgözlülük ve kinle doldular. Kıskançlık, öldürme hırsı, çekişme, hile ve kötü niyetle doludurlar. 30-31Dedikoducu, yerici, Tanrı'dan nefret eden, küstah, kibirli, övüngen, kötülük üreten, ana baba sözü dinlemeyen, anlayışsız, sözünde durmaz, sevgiden yoksun ve acımasız insanlardır. 32Böyle davrananların ölümü hak ettiğine dair Tanrı buyruğunu bildikleri halde, bunları yalnız yapmakla kalmıyor, yapanları da onaylıyorlar.