Luka
10. Bölüm Yetmişlerin görevlendirilmesi
Bu olaylardan sonra Rab yetmiş kişi daha görevlendirdi. Bunları ikişer ikişer,
kendisinin gideceği her kente, her yere kendi önünden gönderdi. 2Onlara şöyle dedi: «Ürün bol, ama işçi az.
Bu nedenle, ürünün sahibi olan Rab'be yalvarın da, ürününü kaldıracak işçiler
göndersin. 3Haydi gidin! İşte,
kurtların arasına kuzular gibi gönderiyorum sizi. 4Yanınıza ne kese, ne torba, ne de çarık
alın. Yolda hiç kimseyle selamlaşmayın. 5Hangi eve
girerseniz, önce, `Bu eve esenlik olsun!' deyin. 6Orada
esenliksever biri varsa, dilediğiniz esenlik onun üzerinde kalacak; yoksa, size
dönecektir. 7Girdiğiniz evde
kalın, size ne verirlerse onu yiyip için. Çünkü işçi kendi ücretini hak eder.
Evden eve taşınmayın.
8«Bir kente girdiğinizde sizi kabul ederlerse, önünüze
konulanı yiyin. 9Orada bulunan hastaları iyileştirin ve
kendilerine, `Tanrı'nınEgemenliği size yaklaştı' deyin. 10-11Ama bir kente girdiğinizde
sizi kabul etmezlerse, o kentin caddelerine çıkıp şöyle deyin: `Kentinizde
ayaklarımıza yapışan tozu bile size karşı siliyoruz. Yine de şunu bilin ki,
Tanrı'nın Egemenliği yaklaştı.' 12Size
şunu söyleyeyim, yargı günü Sodom kentinin hali o kentin halinden daha dayanılır
olacak.
13«Vay haline, ey Horazin! Vay
haline, ey Beytsayda! Sizlerde yapılan mucizeler Sur ve Sayda'da yapılmış olsaydı,
onlar çoktan çulla örtünüp kül içinde oturarak tövbe etmiş olurlardı. 14Ama yargı günü Sur ve Sayda'nın hali sizinkinden daha
dayanılır olacak. 15Ya sen,
ey Kefernahum, göğe mi çıkarılacaksın? Hayır, sen ta ölüler diyarına ineceksin!
16«Sizi dinleyen, beni
dinlemiş olur; sizi reddeden, beni reddetmiş olur. Beni reddeden de beni göndereni
reddetmiş olur.»
17Yetmişler sevinç içinde döndüler. «Rab» dediler,
«senin adını andığımızda cinler bile bize boyun eğiyor.»
18İsa onlara şöyle dedi: «Şeytan'ın gökten yıldırım
gibi düştüğünü gördüm. 19Ben
size, yılanları ve akrepleri ayak altında ezmek ve düşmanın bütün gücünü alt
etmek için yetki verdim. Hiçbir şey size zarar vermeyecektir. 20Bununla
birlikte, ruhların size boyun eğmesine sevinmeyin, adlarınızın gökte yazılmış
olmasına sevinin.»
21O anda İsa Kutsal Ruh'un etkisiyle coşarak şöyle dedi:
«Baba, göğün ve yerin Rabbi! Bu gerçekleri bilge ve akıllı kişilerden gizleyip
küçük çocuklara açtığın için sana şükrederim. Evet Baba, bunun böyle olması
senin isteğindi.
22«Babam her şeyi bana emanet
etti. Oğul'un kim olduğunu Baba'dan başka kimse bilmez. Baba'nın kim olduğunu da
Oğul ve Oğul'un O'nu tanıtmayı dilediği kişilerden başkası bilmez.»
23Sonra öğrencilerine dönüp özel olarak şöyle dedi:
«Sizin gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu! 24Size
şunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice krallar sizin gördüklerinizi görmek
istediler, ama göremediler. Sizin işittiklerinizi işitmek istediler, ama
işitemediler.»
İyi Samiriyeli
25Bir Kutsal Yasa uzmanı İsa'yı sınamak amacıyla gelip şöyle dedi:
«Öğretmenim, sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?»
26İsa ona, «Kutsal Yasa'da ne yazılmıştır?» diye sordu.
«Orada ne okursun?»
27Adam şöyle karşılık
verdi: «Tanrın olan Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün gücünle ve
bütün aklınla sev. Komşunu da kendin gibi sev.»
28İsa ona, «Doğru cevap
verdin» dedi. «Bunu yap ve yaşayacaksın.»
29Oysa adam kendini haklı çıkarmak isteyerek İsa'ya,
«Peki, komşum kim?» dedi.
30İsa şöyle cevap verdi: «Adamın biri Kudüs'ten Eriha'ya
inerken haydutların eline düşmüş. Onu soyup dövmüşler ve yarı ölü halde
bırakıp gitmişler. 31Bir rastlantı olarak o yoldan bir
kâhin geçiyormuş. Adamı görünce yolun öbür tarafından geçip gitmiş. 32BirLevili de o yere varıp adamı görünce aynı şekilde geçip
gitmiş. 33O yoldan geçen bir Samiriyeli ise adamın
bulunduğu yere gelip onu görünce, yüreği sızlamış. 34Adamın
yanına gitmiş, yaralarının üzerine yağla şarap dökerek onları sarmış. Sonra
adamı kendi hayvanına bindirip bir hana götürmüş ve onunla ilgilenmiş. 35Ertesi gün iki dinar çıkararak hancıya vermiş. `Ona iyi bak'
demiş, `bundan fazla ne harcarsan, dönüşümde sana öderim.'
36«Sence bu üç kişiden hangisi haydutlar arasına düşen
adama komşu gibi davranmış?»
37Yasa uzmanı, «Ona acıyıp yardım eden» dedi.
İsa ona, «Git, sen de öyle yap» dedi.
İsa, Marta ve Meryem'in evinde
38İsa, öğrencileriyle birlikte yola devam edip bir köye girdi. Marta
adında bir kadın İsa'yı evinde konuk etti. 39Marta'nın
Meryem adındaki kızkardeşi, Rab'bin ayakları dibine oturmuş O'nun konuşmasını
dinliyordu. 40Marta ise işlerinin çokluğundan ötürü
telaş içindeydi. İsa'nın yanına gelerek, «Rab» dedi, «kardeşimin beni hizmet
işlerinde yalnız bırakmasına aldırmıyor musun? Ona söyle de bana yardım etsin.»
41Rab ona şu karşılığı verdi: «Marta, Marta, sen çok
şey için kaygılanıp telaşlanıyorsun. 42Oysa gerekli olan
tek bir şey var. Meryem iyi olanı seçmiştir ve bu kendisinden alınmayacaktır.»